Laura van Lynden van Sandenburg ontvangt verliefde stellen en drukbezette zakenmensen in de Oranjerie van Landgoed Sandenburg
‘Graag deel ik de geschiedenis en schoonheid van Landgoed Sandenburg met onze gasten’
Na haar studie archeologie begint Laura van Lynden van Sandenburg aan een internationale carrière als adviseur en diplomaat. In Nederland vervolgt zij haar loopbaan bij het Sierra Leone tribunaal en de Nationale Hoorstichting. In 2015 neemt haar leven een nieuwe wending als zij door haar huwelijk met Frederik van Lynden van Sandenburg op Landgoed Sandenburg in Langbroek komt wonen. Net als haar man en het beheerteam gaat zij zich inzetten voor het behoud van dit prachtige familielandgoed. In de Oranjerie ontvangt zij met veel plezier bruiloften en zakelijke evenementen. “Waar vroeger de kuipplanten overwinterden vinden nu onze gasten rust en inspiratie.”
Net buiten het pittoreske dorp Langbroek ligt aan de Langbroekerwetering Kasteel Sandenburg. Vaak ben ik op de fiets langs dit witgepleisterde kasteel gereden en heb het van een afstand gefotografeerd. Nu ik op weg ben naar mijn afspraak met Laura ben ik benieuwd om te horen hoe het is om op dit landgoed te wonen en te werken. Wanneer ik de toegangsweg naar de Oranjerie inrijd, valt mij op hoe uitgestrekt de tuinen zijn. Grote groene gazons omringen het stralend witte kasteel. Via een bruggetje loop ik naar de Oranjerie waar Laura enthousiast naar buiten komt om mij te begroeten.
Naam: Laura van Lynden van Sandenburg
Geboren: 1968 te Cambridge (USA)
Persoonlijk: Getrouwd met Frederik
Woonplaats: Langbroek
Opleiding: Archeologie van Mesopotamië
Beroep: Zelfstandige/verhuurder Oranjerie Landgoed Sandenburg
‘De Oranjerie is gebouwd om bijzondere kuipplanten in de winter warm te houden’
We zijn in de Oranjerie. Kan je iets vertellen over de geschiedenis van dit gebouw?
“De Oranjerie is rond 1860 gebouwd om bijzondere kuipplanten, zoals sinaasappelbomen, in de winter warm te houden. Het gebouw warmt snel op door de zon, doordat het op het zuiden is gebouwd. Tot zo’n vijfentwintig jaar geleden overwinterden hier de kuipplanten. Toen moest er een list verzonnen worden om het onderhoud van het gebouw te betalen en is het idee ontstaan om er huwelijken en evenementen te organiseren. De kuipplanten staan nu elders in de winter.”
“Door de grote ramen is de Oranjerie mooi licht. Ook heb je vanuit het gebouw een prachtig uitzicht op de tuinen, waar pauwen en parelhoenders rondlopen. De Oranjerie ligt in een stiltegebied. Daarom staan we hier geen feesten met livemuziek toe.”
Over Landgoed Sandenburg
Sandenburg wordt voor het eerst vermeld rond 1300. Het is dan slechts een versterkte toren. In de loop van de tijd wordt de toren uitgebouwd tot woontoren en kasteel. In 1538 wordt Sandenburg als Ridderhofstad erkend. Het kasteel is dan uitgegroeid tot een complex dat wordt omringd door een slotgracht.
In 1792 wordt Landgoed Sandenburg gekocht door de familie Van Lynden. De Ridderhofstad is dan al grotendeels gesloopt. Alleen de vierkante woontoren van vier verdiepingen staat er nog.
Tussen 1861 en 1864 laat graaf Van Lynden van Sandenburg de woontoren uitbreiden tot het huidige kasteel. Ook het Koetshuis, de Oranjerie en de Poortwachterswoning worden in deze periode gebouwd. Intussen zijn deze gebouwen allen aangemerkt als Rijksmonument.
Het kasteel wordt nog steeds bewoond door de familie Van Lynden van Sandenburg.
Bron: www.sandenburg.nl
Op welke manier worden de andere gebouwen op het landgoed benut?
“Alle gebouwen hebben een functie. In het Koetshuis zitten kantoren. Het Poortwachtershuis wordt door een gezin bewoond. In de boerderijen wonen agrariërs met hun gezinnen. Op dit moment wonen wij in het kasteel, net als mijn schoonzus. Eerder woonden wij in het Tuinhuis en mijn schoonmoeder in het kasteel. Maar toen mijn schoonmoeder ouder werd en moeite kreeg met traplopen, hebben we geruild.”
‘Als archeoloog heb ik een liefde voor oude stenen. Die heb je ook nodig om op dit landgoed te wonen.’
Voor mensen die langsfietsen is Kasteel Sandenburg een kasteel uit een sprookje. Hoe is het om in zo’n omgeving te wonen en te werken?
“Als archeoloog heb ik een liefde voor oude stenen. Die moet je ook hebben om hier te kunnen wonen. In de gangen van het kasteel is het in de winter soms maar 3 graden. Dan loop ik letterlijk met een deken om. Door de afmetingen van het kasteel en de status als rijksmonument is het moeilijk te verduurzamen. Maar mijn man Frederik en ik hebben er veel plezier in om voor het landgoed te werken en ervoor te zorgen dat het goed wordt onderhouden.”
“Vijfentwintig jaar geleden hebben Frederik en zijn vader met een lening van de bank alle gebouwen laten renoveren en een nieuwe functie gegeven. Om het onderhoud en beheer te kunnen betalen is toen ook besloten om de gebouwen te verhuren. Zelf huren we ook onze woning in het kasteel. Het landgoed is een bv met familieleden als aandeelhouders en Landgoed Den Treek–Henschoten als enige externe aandeelhouder. Het doel van de vennootschap is om voldoende inkomsten te genereren om alles te kunnen onderhouden en het landgoed voor de toekomst te behouden.”
‘Ik geniet ervan om op het landgoed rond te lopen. Hele dagen op kantoor zitten past niet bij mij’
Wat voor bijeenkomsten vinden er plaats in de Oranjerie?
“Er vinden veel bruiloften plaats. De Oranjerie is een vaste trouwlocatie van de gemeente Wijk bij Duurstede, maar er komen mensen uit het hele land naar Sandenburg om te trouwen. Zo nu en dan komen er zelfs mensen uit het buitenland. Ook vinden er zakelijke bijeenkomsten en heidagen plaats. En sinds kort wordt hier één keer per week Tai Chi-les gegeven. De Oranjerie wordt trouwens alleen gebruikt voor besloten bijeenkomsten en is dus niet vrij toegankelijk.”
“Ik doe de planning, verhuur en exploitatie. Voor de catering werk ik nauw samen met een lokaal cateringbedrijf. Mijn schoonzus is bloemist en verzorgt de bloemen. Bij zakelijke bijeenkomsten houd ik op verzoek soms een praatje over de geschiedenis van Sandenburg. Ik vertel graag over het landgoed.”
Hoe kwam je op het idee om dit werk te doen?
“Toen ik op het landgoed kwam wonen werkte ik nog in Den Haag. Om dagelijks heen en weer te reizen beviel mij niet zo goed. Het leven op het landgoed bleek moeilijk te combineren met een kantoorbaan van 9 tot 5. Daarom heb ik ervoor gekozen om hier op het landgoed te werken en dat doe ik met plezier. Ik vind het fijn om te zien dat deze mooie omgeving een positief effect op mensen heeft. Zelf geniet ik er ook van om hier rond te lopen. Hele dagen op kantoor zitten past niet bij mij.”
‘Zakelijke gasten gaan na een dag op het landgoed vol inspiratie en nieuwe ideeën naar huis’
“Onze zakelijke gasten zijn vaak drukbezette mensen. De mooie omgeving brengt hun ontspanning. Na een dag op het landgoed zie ik ze vol inspiratie en nieuwe ideeën weer naar huis gaan. Dat geeft mij veel voldoening.
De bruiloften zijn natuurlijk ook erg leuk om te ontvangen. Wat is er mooier om te zien dan jonge mensen die stuiteren van verliefdheid en op de drempel staan van een nieuwe fase in hun leven?”
Hoe zag je loopbaan eruit voordat je op Landgoed Sandenburg kwam wonen en werken?
“Ik heb in Leiden Archeologie van Mesopotamië (het huidige Irak) gestudeerd. Tijdens mijn studie brak echter de Eerste Irakoorlog uit en was het niet mogelijk om daar als archeoloog te werken.
De eerste jaren na mijn studie heb ik als diplomaat bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken gewerkt in Den Haag, Genève en Hanoi. Daarna was ik een aantal jaren secretaris van een cultureel fonds. Vervolgens heb ik gewerkt bij het Sierra Leone tribunaal in Den Haag. Ook heb ik leidinggegeven aan de Nationale Hoorstichting, eveneens in Den Haag.”
Dat klinkt als een heel gevarieerde loopbaan.
“Ja, ik vind het leuk om uit elke sector en baan iets mee te nemen dat ik weer kan toepassen in een volgende functie.”
‘In de kelder vonden we een kistje met oude overdrachtsdocumenten’
Nu zet je je in voor Landgoed Sandenburg. Welk doel streven jullie eigenlijk na in je werk voor het landgoed?
“Ons hoofddoel is behoud en ontwikkeling van het landgoed, zowel de monumentale gebouwen als boerderijen, landbouwgronden en natuur. Het landgoed is 600 ha groot, ongeveer 2 bij 3 kilometer. Het heeft vier fulltime medewerkers in dienst die het terrein onderhouden. Dat het er hier zo mooi uitziet is vooral hun verdienste.”
“We zijn druk bezig om het landgoed aan te passen aan de klimaatverandering, onder meer door het aanpassen van boom- en plantensoorten. Ik vind het ook belangrijk om de geschiedenis van Sandenburg schriftelijk vast te leggen voor volgende generaties. Als ik tijd over heb, werk ik daaraan.”
“In de kelder van het kasteel vonden we een kistje met oude overdrachtsdocumenten dat in 1792 hier terechtgekomen is. Het oudste document dateerde uit 1402. We hebben de documenten overgedragen aan het Utrechts Archief om ze te conserveren en te digitaliseren. De stukken geven veel informatie over de agrarische gronden bij het kasteel en zijn daarom ook interessant voor de families die hier soms al een paar eeuwen een agrarisch bedrijf runnen.”
‘Bij het beheren van een landgoed hoort langetermijndenken’
Besteden jullie ook aandacht aan duurzaamheid?
“Bij het beheren van een landgoed hoort langetermijndenken. We vragen ons steeds af: wat moeten we nu doen zodat deze waardevolle natuur er over 50 of 100 jaar nog is?
Het verduurzamen van de gebouwen vinden we ook belangrijk, maar onze mogelijkheden zijn beperkt doordat het rijksmonumenten zijn.”
Wat vind je het leukst aan je werk, Laura?
“Ik vind het fijn om de mensen die hier komen te laten meegenieten van de historie en het groen. Dat ik een bescheiden bijdrage kan leveren aan rust en inspiratie voor drukbezette mensen, geeft mij veel voldoening.”
